publicerad: 2015
brisans
bris·ans
[‑an´s el. ‑aŋ´s]
substantiv
~en ~er • explosionskraft
| Singular | |
|---|---|
| en brisans | obestämd form |
| en brisans | obestämd form genitiv |
| brisansen | bestämd form |
| brisansens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brisanser | obestämd form |
| brisansers | obestämd form genitiv |
| brisanserna | bestämd form |
| brisansernas | bestämd form genitiv |


