publicerad: 2015
brudmarsch
brud|marsch
substantiv
~en ~er • till 1marsch 2 brud 1
| Singular | |
|---|---|
| en brudmarsch | obestämd form |
| en brudmarschs | obestämd form genitiv |
| brudmarschen | bestämd form |
| brudmarschens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brudmarscher | obestämd form |
| brudmarschers | obestämd form genitiv |
| brudmarscherna | bestämd form |
| brudmarschernas | bestämd form genitiv |


