publicerad: 2015
buggning
bugg·ning
substantiv
~en ~ar • avlyssning med hemlig mikrofon
| Singular | |
|---|---|
| en buggning | obestämd form |
| en buggnings | obestämd form genitiv |
| buggningen | bestämd form |
| buggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| buggningar | obestämd form |
| buggningars | obestämd form genitiv |
| buggningarna | bestämd form |
| buggningarnas | bestämd form genitiv |


