publicerad: 2015
buktalare
buk|tal·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑talarna buktala
| Singular | |
|---|---|
| en buktalare | obestämd form |
| en buktalares | obestämd form genitiv |
| buktalaren | bestämd form |
| buktalarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| buktalare | obestämd form |
| buktalares | obestämd form genitiv |
| buktalarna | bestämd form |
| buktalarnas | bestämd form genitiv |


