publicerad: 2015
burkig
burk·ig
adjektiv
~t ~a • ⟨vard.⟩ om högtalarljud
| Positiv | |
|---|---|
| en burkig + substantiv | |
| ett burkigt + substantiv | |
| den/det/de burkiga + substantiv | |
| den burkige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de burkigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är burkigast | |
| den/det/de burkigaste + substantiv |


