publicerad: 2015
burka
1burka
verb
~de ~t 1 ⟨vard.⟩ lägga på burk2 ⟨vard.⟩ mest i äldre tid: banda radio- el. tv-program3 ⟨vard.⟩ hänga utanför som motvikt i segeljolle
| Finita former | |
|---|---|
| burkar | presens aktiv |
| burkas | presens passiv |
| burkade | preteritum aktiv |
| burkades | preteritum passiv |
| burka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att burka | infinitiv aktiv |
| att burkas | infinitiv passiv |
| har/hade burkat | supinum aktiv |
| har/hade burkats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| burkande | |
| Perfekt particip | |
| en burkad + substantiv | |
| ett burkat + substantiv | |
| den/det/de burkade + substantiv | |
2burka
substantiv
~n burkor • heltäckande muslimsk kvinnodräkt
| Singular | |
|---|---|
| en burka | obestämd form |
| en burkas | obestämd form genitiv |
| burkan | bestämd form |
| burkans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| burkor | obestämd form |
| burkors | obestämd form genitiv |
| burkorna | bestämd form |
| burkornas | bestämd form genitiv |


