publicerad: 2015
bändning
bänd·ning
substantiv
~en ~ar bända
| Singular | |
|---|---|
| en bändning | obestämd form |
| en bändnings | obestämd form genitiv |
| bändningen | bestämd form |
| bändningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bändningar | obestämd form |
| bändningars | obestämd form genitiv |
| bändningarna | bestämd form |
| bändningarnas | bestämd form genitiv |


