publicerad: 2015
börjare
börj·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. börjarna börja
| Singular | |
|---|---|
| en börjare | obestämd form |
| en börjares | obestämd form genitiv |
| börjaren | bestämd form |
| börjarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| börjare | obestämd form |
| börjares | obestämd form genitiv |
| börjarna | bestämd form |
| börjarnas | bestämd form genitiv |


