publicerad: 2015
chilenare
chil·en·are
[‑e`n‑]
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. chilenarna Chile
| Singular | |
|---|---|
| en chilenare | obestämd form |
| en chilenares | obestämd form genitiv |
| chilenaren | bestämd form |
| chilenarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| chilenare | obestämd form |
| chilenares | obestämd form genitiv |
| chilenarna | bestämd form |
| chilenarnas | bestämd form genitiv |


