publicerad: 2015
civilminister
civ·il|min·ister
substantiv
~n ‑ministrar civil minister 1
| Singular | |
|---|---|
| en civilminister | obestämd form |
| en civilministers | obestämd form genitiv |
| civilministern | bestämd form |
| civilministerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| civilministrar | obestämd form |
| civilministrars | obestämd form genitiv |
| civilministrarna | bestämd form |
| civilministrarnas | bestämd form genitiv |


