publicerad: 2015
deducera
de·duc·era
verb
~de ~t • härleda enskilda satser ur allmänna lagar; jfr deduktion
| Finita former | |
|---|---|
| deducerar | presens aktiv |
| deduceras | presens passiv |
| deducerade | preteritum aktiv |
| deducerades | preteritum passiv |
| deducera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att deducera | infinitiv aktiv |
| att deduceras | infinitiv passiv |
| har/hade deducerat | supinum aktiv |
| har/hade deducerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| deducerande | |
| Perfekt particip | |
| en deducerad + substantiv | |
| ett deducerat + substantiv | |
| den/det/de deducerade + substantiv | |


