publicerad: 2015
desarmera
des·arm·era
verb
~de ~t • avväpna; oskadliggöra mina
| Finita former | |
|---|---|
| desarmerar | presens aktiv |
| desarmeras | presens passiv |
| desarmerade | preteritum aktiv |
| desarmerades | preteritum passiv |
| desarmera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att desarmera | infinitiv aktiv |
| att desarmeras | infinitiv passiv |
| har/hade desarmerat | supinum aktiv |
| har/hade desarmerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| desarmerande | |
| Perfekt particip | |
| en desarmerad + substantiv | |
| ett desarmerat + substantiv | |
| den/det/de desarmerade + substantiv | |


