publicerad: 2015
desavouera
des·avou·era
[‑avoe´ra]
verb
~de ~t • förklara sig inte stödja, ta avstånd från ngn el. ngt
| Finita former | |
|---|---|
| desavouerar | presens aktiv |
| desavoueras | presens passiv |
| desavouerade | preteritum aktiv |
| desavouerades | preteritum passiv |
| desavouera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att desavouera | infinitiv aktiv |
| att desavoueras | infinitiv passiv |
| har/hade desavouerat | supinum aktiv |
| har/hade desavouerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| desavouerande | |
| Perfekt particip | |
| en desavouerad + substantiv | |
| ett desavouerat + substantiv | |
| den/det/de desavouerade + substantiv | |


