publicerad: 2015
dubbelbindning
dubbel|bind·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨kem.⟩ 1dubbel bindning
| Singular | |
|---|---|
| en dubbelbindning | obestämd form |
| en dubbelbindnings | obestämd form genitiv |
| dubbelbindningen | bestämd form |
| dubbelbindningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dubbelbindningar | obestämd form |
| dubbelbindningars | obestämd form genitiv |
| dubbelbindningarna | bestämd form |
| dubbelbindningarnas | bestämd form genitiv |


