publicerad: 2015
dubbelnatur
dubbel|nat·ur
substantiv
~en ~er • person med motstridiga egenskaper; till natur 2
| Singular | |
|---|---|
| en dubbelnatur | obestämd form |
| en dubbelnaturs | obestämd form genitiv |
| dubbelnaturen | bestämd form |
| dubbelnaturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dubbelnaturer | obestämd form |
| dubbelnaturers | obestämd form genitiv |
| dubbelnaturerna | bestämd form |
| dubbelnaturernas | bestämd form genitiv |


