publicerad: 2015
dubblering
dubbl·er·ing
substantiv
~en ~ar • till dubblera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en dubblering | obestämd form |
| en dubblerings | obestämd form genitiv |
| dubbleringen | bestämd form |
| dubbleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dubbleringar | obestämd form |
| dubbleringars | obestämd form genitiv |
| dubbleringarna | bestämd form |
| dubbleringarnas | bestämd form genitiv |


