publicerad: 2015
dubbning
dubb·ning
substantiv
~en ~ar • till dubba 1,2,3
| Singular | |
|---|---|
| en dubbning | obestämd form |
| en dubbnings | obestämd form genitiv |
| dubbningen | bestämd form |
| dubbningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dubbningar | obestämd form |
| dubbningars | obestämd form genitiv |
| dubbningarna | bestämd form |
| dubbningarnas | bestämd form genitiv |


