publicerad: 2015
durk
durk
substantiv
~en ~ar • golv i fartyg; förvaringsrum på örlogsfartyg
| Singular | |
|---|---|
| en durk | obestämd form |
| en durks | obestämd form genitiv |
| durken | bestämd form |
| durkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| durkar | obestämd form |
| durkars | obestämd form genitiv |
| durkarna | bestämd form |
| durkarnas | bestämd form genitiv |


