publicerad: 2015
dyvika
dyvika
substantiv
~n dyvikor • propp för hål i en båts botten
| Singular | |
|---|---|
| en dyvika | obestämd form |
| en dyvikas | obestämd form genitiv |
| dyvikan | bestämd form |
| dyvikans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dyvikor | obestämd form |
| dyvikors | obestämd form genitiv |
| dyvikorna | bestämd form |
| dyvikornas | bestämd form genitiv |


