publicerad: 2015
egocentricitet
ego·centr·ic·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • till egocentrisk
| Singular | |
|---|---|
| en egocentricitet | obestämd form |
| en egocentricitets | obestämd form genitiv |
| egocentriciteten | bestämd form |
| egocentricitetens | bestämd form genitiv |


