publicerad: 2015
examinering
ex·am·in·er·ing
substantiv
~en ~ar • till examinera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en examinering | obestämd form |
| en examinerings | obestämd form genitiv |
| examineringen | bestämd form |
| examineringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| examineringar | obestämd form |
| examineringars | obestämd form genitiv |
| examineringarna | bestämd form |
| examineringarnas | bestämd form genitiv |


