publicerad: 2015
fackföreningsman
fack·för·en·ings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen fackförening 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en fackföreningsman | obestämd form |
| en fackföreningsmans | obestämd form genitiv |
| fackföreningsmannen | bestämd form |
| fackföreningsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fackföreningsmän | obestämd form |
| fackföreningsmäns | obestämd form genitiv |
| fackföreningsmännen | bestämd form |
| fackföreningsmännens | bestämd form genitiv |


