publicerad: 2015
faktakunskap
fakta|kun·skap
substantiv
~en ~er • mest i pl. faktum kunskap
| Singular | |
|---|---|
| en faktakunskap | obestämd form |
| en faktakunskaps | obestämd form genitiv |
| faktakunskapen | bestämd form |
| faktakunskapens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| faktakunskaper | obestämd form |
| faktakunskapers | obestämd form genitiv |
| faktakunskaperna | bestämd form |
| faktakunskapernas | bestämd form genitiv |


