publicerad: 2015
fastgöra
fast|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • fastgöra el. vanl. göra fast ngt
| Finita former | |
|---|---|
| fastgör | presens aktiv |
| fastgörs (fastgöres) | presens passiv |
| fastgjorde | preteritum aktiv |
| fastgjordes | preteritum passiv |
| fastgör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fastgöra | infinitiv aktiv |
| att fastgöras | infinitiv passiv |
| har/hade fastgjort | supinum aktiv |
| har/hade fastgjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| fastgörande | |
| Perfekt particip | |
| en fastgjord + substantiv | |
| ett fastgjort + substantiv | |
| den/det/de fastgjorda + substantiv | |


