publicerad: 2015
flaggbränning
flagg|bränn·ing
substantiv
~en ~ar • som polit. demonstration
| Singular | |
|---|---|
| en flaggbränning | obestämd form |
| en flaggbrännings | obestämd form genitiv |
| flaggbränningen | bestämd form |
| flaggbränningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| flaggbränningar | obestämd form |
| flaggbränningars | obestämd form genitiv |
| flaggbränningarna | bestämd form |
| flaggbränningarnas | bestämd form genitiv |


