publicerad: 2015
flintis
2flint·is
[flin´t‑]
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ flintskallig person
| Singular | |
|---|---|
| en flintis | obestämd form |
| en flintis | obestämd form genitiv |
| flintisen | bestämd form |
| flintisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| flintisar | obestämd form |
| flintisars | obestämd form genitiv |
| flintisarna | bestämd form |
| flintisarnas | bestämd form genitiv |


