publicerad: 2015
folkkommissarie
folk|kom·miss·arie
substantiv
~n ~r • till kommissarie 2 folk
| Singular | |
|---|---|
| en folkkommissarie | obestämd form |
| en folkkommissaries | obestämd form genitiv |
| folkkommissarien | bestämd form |
| folkkommissariens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| folkkommissarier | obestämd form |
| folkkommissariers | obestämd form genitiv |
| folkkommissarierna | bestämd form |
| folkkommissariernas | bestämd form genitiv |


