publicerad: 2015
formfulländning
form|full·änd·ning
substantiv
~en 2form 1 fulländning
| Singular | |
|---|---|
| en formfulländning | obestämd form |
| en formfulländnings | obestämd form genitiv |
| formfulländningen | bestämd form |
| formfulländningens | bestämd form genitiv |


