publicerad: 2015
framkallning
fram|kall·ning
substantiv
~en ~ar • av film; till framkalla 3
| Singular | |
|---|---|
| en framkallning | obestämd form |
| en framkallnings | obestämd form genitiv |
| framkallningen | bestämd form |
| framkallningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| framkallningar | obestämd form |
| framkallningars | obestämd form genitiv |
| framkallningarna | bestämd form |
| framkallningarnas | bestämd form genitiv |


