publicerad: 2015
framtidsman
fram·tids|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen framtid 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en framtidsman | obestämd form |
| en framtidsmans | obestämd form genitiv |
| framtidsmannen | bestämd form |
| framtidsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| framtidsmän | obestämd form |
| framtidsmäns | obestämd form genitiv |
| framtidsmännen | bestämd form |
| framtidsmännens | bestämd form genitiv |


