publicerad: 2015
fridykare
fri|dyk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑dykarna fridyka
| Singular | |
|---|---|
| en fridykare | obestämd form |
| en fridykares | obestämd form genitiv |
| fridykaren | bestämd form |
| fridykarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fridykare | obestämd form |
| fridykares | obestämd form genitiv |
| fridykarna | bestämd form |
| fridykarnas | bestämd form genitiv |


