publicerad: 2015
fridykare
fri|dyk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑dykarna fridyka
Singular | |
---|---|
en fridykare | obestämd form |
en fridykares | obestämd form genitiv |
fridykaren | bestämd form |
fridykarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
fridykare | obestämd form |
fridykares | obestämd form genitiv |
fridykarna | bestämd form |
fridykarnas | bestämd form genitiv |