publicerad: 2015
frigöring
fri|gör·ing
substantiv
~en ~ar frigöra
| Singular | |
|---|---|
| en frigöring | obestämd form |
| en frigörings | obestämd form genitiv |
| frigöringen | bestämd form |
| frigöringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frigöringar | obestämd form |
| frigöringars | obestämd form genitiv |
| frigöringarna | bestämd form |
| frigöringarnas | bestämd form genitiv |


