publicerad: 2015
frondering
frond·er·ing
substantiv
~en ~ar frondera
| Singular | |
|---|---|
| en frondering | obestämd form |
| en fronderings | obestämd form genitiv |
| fronderingen | bestämd form |
| fronderingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fronderingar | obestämd form |
| fronderingars | obestämd form genitiv |
| fronderingarna | bestämd form |
| fronderingarnas | bestämd form genitiv |


