publicerad: 2015
fräsning
fräs·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till fräsa 2
| Singular | |
|---|---|
| en fräsning | obestämd form |
| en fräsnings | obestämd form genitiv |
| fräsningen | bestämd form |
| fräsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fräsningar | obestämd form |
| fräsningars | obestämd form genitiv |
| fräsningarna | bestämd form |
| fräsningarnas | bestämd form genitiv |


