publicerad: 2015
fumla
fumla
verb
~de ~t • bära sig oskickligt el. tafatt åt
| Finita former | |
|---|---|
| fumlar | presens aktiv |
| fumlas | presens passiv |
| fumlade | preteritum aktiv |
| fumlades | preteritum passiv |
| fumla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att fumla | infinitiv aktiv |
| att fumlas | infinitiv passiv |
| har/hade fumlat | supinum aktiv |
| har/hade fumlats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| fumlande | |


