publicerad: 2015
fundamentalism
funda·ment·al·ism
[‑is´m]
substantiv
~en ~er • uppfattning som hävdar religiösa skrifters bokstavliga sanning; dogmatisk och kompromisslös hållning
| Singular | |
|---|---|
| en fundamentalism | obestämd form |
| en fundamentalisms | obestämd form genitiv |
| fundamentalismen | bestämd form |
| fundamentalismens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fundamentalismer | obestämd form |
| fundamentalismers | obestämd form genitiv |
| fundamentalismerna | bestämd form |
| fundamentalismernas | bestämd form genitiv |


