publicerad: 2015
fylltratt
fyll|tratt
substantiv
~en ~ar • ⟨vard., nedsätt.⟩ starkt berusad person; till 1fylla
| Singular | |
|---|---|
| en fylltratt | obestämd form |
| en fylltratts | obestämd form genitiv |
| fylltratten | bestämd form |
| fylltrattens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fylltrattar | obestämd form |
| fylltrattars | obestämd form genitiv |
| fylltrattarna | bestämd form |
| fylltrattarnas | bestämd form genitiv |


