publicerad: 2015
färdiggöring
färd·ig|gör·ing
substantiv
~en färdig 1 2göra
| Singular | |
|---|---|
| en färdiggöring | obestämd form |
| en färdiggörings | obestämd form genitiv |
| färdiggöringen | bestämd form |
| färdiggöringens | bestämd form genitiv |


