publicerad: 2015
färdriktning
färd|rikt·ning
substantiv
~en ~ar färd riktning 1
| Singular | |
|---|---|
| en färdriktning | obestämd form |
| en färdriktnings | obestämd form genitiv |
| färdriktningen | bestämd form |
| färdriktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| färdriktningar | obestämd form |
| färdriktningars | obestämd form genitiv |
| färdriktningarna | bestämd form |
| färdriktningarnas | bestämd form genitiv |


