publicerad: 2015
färgare
färg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. färgarna färga
| Singular | |
|---|---|
| en färgare | obestämd form |
| en färgares | obestämd form genitiv |
| färgaren | bestämd form |
| färgarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| färgare | obestämd form |
| färgares | obestämd form genitiv |
| färgarna | bestämd form |
| färgarnas | bestämd form genitiv |


