publicerad: 2015
förbarma
för·barma
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| förbarmar | presens aktiv |
| förbarmade | preteritum aktiv |
| förbarma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förbarma | infinitiv aktiv |
| har/hade förbarmat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förbarmande | |
förbarma sig
• förbarma sig över (ngn) känna medlidande med och hjälpaOrdform(er) förbarma sig


