publicerad: 2015
förbländning
för·bländ·ning
substantiv
~en ~ar blända
| Singular | |
|---|---|
| en förbländning | obestämd form |
| en förbländnings | obestämd form genitiv |
| förbländningen | bestämd form |
| förbländningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förbländningar | obestämd form |
| förbländningars | obestämd form genitiv |
| förbländningarna | bestämd form |
| förbländningarnas | bestämd form genitiv |


