publicerad: 2015
förblöda
för·blöda
verb
förblödde, förblött, förblödd n. förblött, pres. förblöder • blöda till döds
| Finita former | |
|---|---|
| förblöder | presens aktiv |
| förblödde | preteritum aktiv |
| förblöd | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förblöda | infinitiv aktiv |
| har/hade förblött | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förblödande | |
| Perfekt particip | |
| en förblödd + substantiv | |
| ett förblött + substantiv | |
| den/det/de förblödda + substantiv | |
| den förblödde + maskulint substantiv | |


