publicerad: 2015
förfäktare
för·fäkt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. förfäktarna förfäkta
| Singular | |
|---|---|
| en förfäktare | obestämd form |
| en förfäktares | obestämd form genitiv |
| förfäktaren | bestämd form |
| förfäktarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förfäktare | obestämd form |
| förfäktares | obestämd form genitiv |
| förfäktarna | bestämd form |
| förfäktarnas | bestämd form genitiv |


