publicerad: 2015
förklaringsgrund
för·klar·ings|grund
substantiv
~en ~er • till 2grund 2 förklaring 2
| Singular | |
|---|---|
| en förklaringsgrund | obestämd form |
| en förklaringsgrunds | obestämd form genitiv |
| förklaringsgrunden | bestämd form |
| förklaringsgrundens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förklaringsgrunder | obestämd form |
| förklaringsgrunders | obestämd form genitiv |
| förklaringsgrunderna | bestämd form |
| förklaringsgrundernas | bestämd form genitiv |


