publicerad: 2015
förlyftning
för·lyft·ning
substantiv
~en ~ar • till förlyfta sig
| Singular | |
|---|---|
| en förlyftning | obestämd form |
| en förlyftnings | obestämd form genitiv |
| förlyftningen | bestämd form |
| förlyftningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förlyftningar | obestämd form |
| förlyftningars | obestämd form genitiv |
| förlyftningarna | bestämd form |
| förlyftningarnas | bestämd form genitiv |


