publicerad: 2015
förmälning
för·mäl·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till 2förmäla
| Singular | |
|---|---|
| en förmälning | obestämd form |
| en förmälnings | obestämd form genitiv |
| förmälningen | bestämd form |
| förmälningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förmälningar | obestämd form |
| förmälningars | obestämd form genitiv |
| förmälningarna | bestämd form |
| förmälningarnas | bestämd form genitiv |


