publicerad: 2015
förorsaka
för|or·saka
[fö`r‑]
verb
~de ~t • orsaka
| Finita former | |
|---|---|
| förorsakar | presens aktiv |
| förorsakas | presens passiv |
| förorsakade | preteritum aktiv |
| förorsakades | preteritum passiv |
| förorsaka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förorsaka | infinitiv aktiv |
| att förorsakas | infinitiv passiv |
| har/hade förorsakat | supinum aktiv |
| har/hade förorsakats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förorsakande | |
| Perfekt particip | |
| en förorsakad + substantiv | |
| ett förorsakat + substantiv | |
| den/det/de förorsakade + substantiv | |


