publicerad: 2015
förpricka
för|pricka
[fö`r‑]
verb
~de ~t • utmärka t.ex. på karta: förpricka el. vanl. pricka för ngt
| Finita former | |
|---|---|
| förprickar | presens aktiv |
| förprickas | presens passiv |
| förprickade | preteritum aktiv |
| förprickades | preteritum passiv |
| förpricka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förpricka | infinitiv aktiv |
| att förprickas | infinitiv passiv |
| har/hade förprickat | supinum aktiv |
| har/hade förprickats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förprickande | |
| Perfekt particip | |
| en förprickad + substantiv | |
| ett förprickat + substantiv | |
| den/det/de förprickade + substantiv | |


