publicerad: 2015
förprickning
för|prick·ning
substantiv
~en ~ar • till pricka för
| Singular | |
|---|---|
| en förprickning | obestämd form |
| en förpricknings | obestämd form genitiv |
| förprickningen | bestämd form |
| förprickningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förprickningar | obestämd form |
| förprickningars | obestämd form genitiv |
| förprickningarna | bestämd form |
| förprickningarnas | bestämd form genitiv |


